12 
THEORIA ATTRACTIONIS CORPORUM 
per totam superficiem extensum, sive M iaceat extra corpus, sive intra, sed adiecta 
parte —ttOo.cos QX, quoties M iacet in ipsa superficie, ubi pro QX accipien 
dus est valor definitus, quem habet in M. 
Manifesto vires secundum directiones axibus coordinatarum y, z parallelas 
atque oppositas perinde exprimentur per integraba 
ds. Or. cos M Q. cos MZ 
ds. 0 r. cos M Q. cos M Y 
-/ 
rr 
rr 
quibus adiicere oportet —tt 0 0. cos Q F, —tcO 0. cos QZ (sumtis pro angulis va- 
loribus definitis in M), quoties M iacet in corporis superficie. 
Ceterum facile perspicitur, tres vires 
— ttOo.cosQX, —ttOo.cosQF, —tcOo.cos QZ 
aequivalere unicae = —ttOo ipsi superficiei normali introrsumque directae. 
Manifesto evolutione integralis 
supersedere potuisse- 
mus, si functio f ita comparata est. ut liceat statuere $0 = 0; sed maluimus 
disquisitionem omni generalitate persequi. Quoties autem attractio cubo altiorive 
potestati distantiae inverse proportionalis supponitur, patet, illud non licere, sed 
necessario fieri <D0 = —oo , unde sequitur, in tali suppositione punctum in cor 
poris superficie positum vi infinita versus solidum premi. 
9. 
Per methodos hactenus explicatas integraba, quae per totum corporis volu 
men extendi debuissent (integraba tripla), ad taba reduximus, quae tantummodo 
per corporis superficiem sunt extendenda, et quidem duplici modo. Indoles su 
perficiei exprimitur per aequationem inter coordinatas x, y, z, i. e. per aequatio 
nem W = 0 , denotante W functionem variabilium x, y, z, quam ab omni ir- 
rationalitate liberam supponere licet. Prodeat e difierentiatione functionis W 
àW= Tdx+Udy+Vdz