i
mm 1 ' '
y ;■‘ H , ,
■M
70
PRINCIPIA GENERALIA THEORIAE
■
«i-. " 1 ,
i; il
superficiem vasis tangentia aderunt, quorum alterum refertur ad partem liberam
superficiei vasis, alterum ad partem T. Retinendo itaque characterem i pro an
gulo inter planum prius atque planum tangens superficiem U, denotandoque per
k angulum inter hoc planum et planum posterius, haud amplius erit i-j-A? = 180°,
sed maior minorve, prout acies est convexa vel concava. Et dum elementum va
riationis S W, pro motu virtuali fluidi ultra limitem P redundantis, etiamnum
exprimitur per
a a dP. Se. sin (5, 6). (cos A — cos i)
elementum illius variationis pro motu virtuali fluidi citra limitem P recedentis
iam erit
— otadP, Se. sin(5, 6). (cos J. + cosA;)
Ne igitur valor ipsius W capax sit variationis negativae, requiritur, ut neque va-
lor ipsius cos^L — cosi sit negativus, neque valor ipsius cos A -{-cos k positivus,
i. e. esse debet
vel i — A,
atque vel k — 1 80°-
A,
i>A
&> 180° — A
In statu aequilibrii itaque esse nequit ¿-j-k<^ 180°, sive, quod idem est, in
statu aequilibrii limes superficiei fiuidi liberae U esse nequit, per extensionem fini-
tam, in acie concava superficiei vasis. Contra, quoties pars illius limitis coincidit
cum acie convexa, ad aequilibrium requiritur et sufficit, ut angulus inter plana
fluidum et vas tangentia sit inter limites A et A -f- a (incl.), extra fluidum, sive
inter 180° — A et 180° — A-\-a, intra fluidum mensuratus, si angulum inter
duo plana superficiem vasis utrimque ab acie tangentia in quovis puncto indefinite
per 180° — a denotamus, quatenus hic angulus a plaga vasis mensuratur.
31.
Constantes a a, quarum ratio angulum A determinat, a functioni
bus f, F pendent, et quodammodo tamquam mensurae intensitatis virium mo
lecularium, quas particulae fluidi et vasis exercent, considerari possunt. Si
functiones istae ita comparatae sunt, ut fx, Fx sint in ratione determinata
a distantia x independente, puta ut n ad JV, manifesto statuere possumus
qua]
forn
in
mitat
nequ
flui ’
U
ne
loi
su
mu
va]
nei
sti
tal
va
bi