SECTIO SECUNDA. 
Determinatio orbitae e quatuor ohserrationibus, quarum duae tantum 
completae sunt. 
164. 
lam in ipso limine Libri secundi (art. 115) declaravimus, usum proble 
matis in Sect. praec. pertractati ad eas orbitas limitari, quarum inclinatio nec 
evanescit, nec nimis exigua est, determinationemque orbitarum parum incli 
natarum necessario quatuor observationibus superstrui debere. Quatuor autem 
observationes completae, quum octo aequationibus aequivaleant, incognitarum- 
que numerus ad sex tantum ascendat, problema plus quam determinatum 
redderent: quapropter a duabus observationibus latitudines (sive declinationes) 
seponere oportebit, ut datis reliquis exacte satisfieri possit. Sic oritur pro 
blema, cui haec Sectio dicata erit: solutio autem, quam hic trademus, non 
solum ad orbitas parum inclinatas patebit, sed etiam ad orbitas inclinationis 
quantumvis magnae pari successu applicari poterit. Etiam hic, perinde ut in 
problemate Sect. praec., casum eum, ubi orbitae dimensiones approximatae 
iam in potestate sunt, segregare oportet a determinatione prima orbitae penitus 
adhuc incognitae: ab illo initium faciemus. 
165. 
Methodus simplicissima, orbitam proxime iam cognitam quatuor observa 
tionibus adaptandi, haec esse videtur. Sint <3?, y distantiae approximatae cor